IRUKURUTZETA, KURUTZEBAKAR, KEREXETA ETALEIOPAGO URRATEGITIK (AZKOITIA).

 

 CASTELLANO

Ibilbide zaila da deskribatzen, egiten dituen orientazio-aldaketa ugariengatik.

Azkoitiko Urrategi auzoan (320 m) hasi genuen martxa. GI-3173 errepidea Urrategiko Andre Mariaren ermitan amaitzen da. Hortik aurrera, zementuzko pistatik jarraitu genuen, hego-mendebalderantz lehenengo eta hegoalderantz gero, Zabaletazpikoa baserriaren ondoko bihurgune itxi batera iritsi arte. Orduan pista bitan banatzen da, ipar-mendebalderantz doan eskuineko adarra hartu genuen, Zabaletagoikoa eta Zabaletaberria seinalatzen dituen zutoin bati erreparatuz. Pixka bat aurrerago beste bidebanatze bat aurkitu genuen, baina oraingoan ezkerreko adarra hartu genuen hesi metaliko bat igaro ondoren.

 Tarte batez igo ginen, pagadi polit bat zeharkatuz, 650 metroko kotaraino, eta han hego-ekialdera biratu eta gero hegoaldera jo genuen Irukurutzetako gailurrera igotzeko (899 m).

Tontor hori mendebalderantz utzi eta Kurutzebakar (902 m) postontzira iritsi ginen laster. Bidean, Irukurutzeta, Arribiribilleta eta Kurutzebakar trikuharriak ikusi genituen. Gure oinetara (E) itzuli eta Irukurutzetako trikuharrira iristean, hegoalderantz jaitsi ginen, Keixetako lepora (750 m). Hegoaldeko norabideari eutsita, pistatik jarraitu, Kerexetako mendilerroan sartu eta Kerexetako tumulua bisitatu genuen. Aurrerago gailurra zegoen, Kerexeta edo Elosumendi (885 m). Basoaren (pinua eta pagoa) artean metro batzuk gehiago egin genituen Agerreburura igotzeko asmoz, baina denbora gainera etorri zitzaigun eta itzuli egin behar izan genuen.

Atzera egin genuen, kordalaren lerroari jarraituz (IE). Maurketako lepora jaitsi ginen (810 m), Kerexeta eta Leiopago artean, eta txabola baten parean eskuinera egin genuen, leiopago gailurrera iristeko (827 m).

Pinudian behera jaitsi ginen (I) keixeta leporaino berriro. Eskuinetara, Irukurutzetako ekialdeko aurpegiaren azpitik jaisten den pista (IE) hartu genuen. Tarte horrek trazadura zaila du. Pistak bihurgune zabal bat marrazten du, igotzeko bidearekin lotzen duena. Nahi izanez gero, Zabaleta baserrira jaitsi daiteke zuzenean, eta hortik Urrategiko ermitara. Baina guk eskuinera egin genuen zementuzko pista batetik Urruzola eta Ormaolagoikoa baserriak bisitatzeko. Pista utzi gabe, Zabaletazpikora eta ermitara iritsi ginen.

Ibilbideko paisaiak ikuspegi bikainak ditu, baina eremu batzuk moztu egin dira, eta itxura kaskar samarra utzi dute. Hala ere, tontorretatik, begiratzen den tokira begiratzen dela, bista ikusgarriak irteten dira. Ipar-ekialderantz Erlo gailurra altxatzen da; ekialderantz Aizkorri eta Aratz; hegoaldean Udalaitz eta Anboto. 

 

DATUAK

DISTANTZIA: 15,3 KM

DESNIBEL POSITIBOA: 700 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

 

TXARLAZO ETA TXOLOPE ORDUÑATIK

 

 

 CASTELLANO

Urduñako RENFE geltokitik (300 m) Antioko auzora (SO) joan gine, izen bereko santutegiaren albotik igaro eta Txarlazora doazen pistetatik igotzen hasi ginen.

Bizkaia Gaztelako ordokiarekin lotzen zuen bide zaharrari jarraitzen dio ibilbideak. Pagadian zehar, zig zag bat marraztuz igotzen da, igotzen hasi ginenetik panoraman nagusi den Urduñako Ama Birjinaren itzalpean. Orientazio orokorra hego-mendebaldekoa da ibilbide osoan.

Zig zagaren errebolta batean Goldetxo iturrira (790 m) iritsi ginen, eta handik pixka batera goi-lautadara eraman gintuenestuan sartu ginen. Ezkerrean, Birjina eta errepikagailu pilo bat daude. Txarlazo (993 m).

Oraindik martxa gehiago hartzeko gogoa genuen eta Ama Birjinarengandik Txoloperera joan ginen. Lehenengo (M) mendi-lepora jaitsi ginen, eta handik goi-lautadara sartu ginen(900 m); gero, Txoloperaino igo ginen(IM) (1027 m).

Tontorretatik panoramikak oso zabalak dira. Iparraldean eta ipar-ekialdean Gorbeia, Aizkorri eta Aratz eta Aiarako haranaren zabaltasuna; ipar-mendebaldean Ganekogorta, Galarraga, Eretza; hegoaldean San Lorenzo eta hego-mendebaldean Alto Campoo mendiak.

Bide beretik itzuli ginen.

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

 

PICON BLANCO ESPINOSA DE LOS MONTEROSEKO AZOKATIK

 

CASTELLANO

Espinosa de los Monteroseko irteeran, Las Machorras norabidean, antzinako ganadu azoka bat dago. Ondoan, duela gutxi, autokarabanentzako aparkaleku bat inauguratu da. Hau izan zen gure abiapuntua. Metro batzuk aurrerago, elur-kita zahar bat aurkituko dugu, eta, aurrean, udal-eraikin bat. Eraikinaren eskuinaldetik, gaztainadi batean amaitzen den pista bat irteten da. Picón Blanco-ren gailurreraino jarraituko diogu.

Iparralderantz, pista kanadar pasabide batetik igarotzen da, errota zahar baten parean, eta indarrez igotzen hasten da. Handik gutxira, igoera leundu egingo da larre-gune bat zeharkatzen duen bitartean. Ustekabean, ibilbideak bat-bateko bira ematen du ezkerrera (M), eta Maillo sakanetik urruntzen da gailurrera iristen den gandorrra igotzeko. Behin gandorrean gaudela, pagadi eder batean barneratzen den pista (N) jarraitzea besterik ez zaigu geratzen. Han elur ugari eta biguna aurkitu genuen, baina erraketek bidea erraztu ziguten.

Handik pixka batera, pagaditik irten gineangaina hartzen duten antzinako eraikin militarrak gainean genituen. Espinosatik igotzen den errepidera iritsi, eta laster Picón Blanco(1523 m) zapalduko dugu.

Bide beretik itzuli ginen.

DATUAK

DISTANTZIA: 14,5 KM

DESNIBELA: 750 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK