Peña mendilerroa zeharkatu genuen, Alto Carrionen hegoaldean, Palentzian, Burrian tontorretik Rebanal tontorreraino, gailur nagusitik igarota, Peña Redonda. Mendilerrotik, iparraldera begira, Palentziako mendi garaienak ikusten dira, Espiguete, Peña Prieta eta Curavacas. Hala ere, hegoalderantz lautada zabaltzen da, ordokia, zeruertzeraino ezer eten gabe. Kordala kareharrizkoa da, baina askotan landa-eremuak agertzen dira, bereziki lepoetan. Ibilbideak ez du inolako zailtasun teknikorik. Peña Urtejas inguruan bakarrik dago eragozpen txiki bat, baina eskuinetik pixka bat jaitsiz saihestu daiteke.
Villanueva de la Peñan (1180 m) hasi genuen martxa. Herritik ekialdetik irten ginen, ereinen artean aurrera doan pista bat hartuta. 600 metrora ibilbideak ezkerrera egiten du ipar-ekialdeko norabidea hartu eta Santa Eulalia amildegitik jarraitzeko. Metalezko sarea duen hesi batera iritzi ginen, eta hura arrastaka gainditu genuen, hesiak pertsona bat azpitik igarotzeko aukera ematen duen puntu batean. Baina, pixka bat aurrerago pauso bat dago.
Hesitik irtetean pista batean sartu ginen, baina berehala utzi genuen iparralderantz igotzen diren mugarriak eta bidezidorra jarraitzeko. Aurrera egin ahala, aldapa inklinatu egiten da Burrianeko Irteeraraino edo Burriango leporaino (1699 m). Handik eskuinera jo genuen (E) Burrian tontorrera igotzeko (1794 m).
Lepora itzuli eta (M) Peña Redondoko malda gogorrari (1995 m) aurre egin genion. Gailurrean gurutze handi bat eta Gailurretako Ama Birjinari eskainitako santutxo moduko bat daude, baina kota altuena mugarri geodesiko bat da.
Mendilerrotik jarraitu genuen (IM), eta lehenik lepo txiki batera iritsi ginen, eta gero Cumbre de Ramaderos edo Castros del Mediodia (1874 m) izenekora. Berriro jaitsi (I), muino batzuk igaro eta beste lepo txiki batera iritsi ginen. Handik Urtejas haitzera (1771 m) heldu ginen. Tontor honen jaitsierak destrepe erraza du, baina eskuinetik saihestu daiteke. Peña Urtejasen azpian, izen bereko lepoa dago. Bertatik gure ibilbidearen hurrengo eta azken tontorrera, Pico Rebanalera (1841 m) igarotzen da (IM).
Ipar-mendebalderantz jaisten hasi ginen, gure oinean irekitzen den sakana aurkitzeko. Los Valles sakana da. Behin ibilgura iritsita, azkar jaitsi ginen (H). Ubidetik arazorik gabe jarraitu genuen, baina noizbait eskuak erabili behar izan genituen kareharrizko lauza batzuk pasatzeko. Bidezidorrak haranaren hondoa zeharkatzen du, baina alderik estuenera iristean, mendi-mazelatik igo ginen itsasartearen gainetik lautadarantz jaisten den pista bat bilatzeko. Eremu lauenera iritsitakoan, hego-ekialdeko norabidea hartu eta laster Villanueva de la Peñara iritzi ginen.
DATUAK
DISTANTZIA: 16,5 KM
DESNIBEL POSITIBOA: 1180 M
