Ibilbidea Cañabedo (1360 m) izeneko lekutik abiatzen da, Pandetrave mendatetik Santa Marina de Valdeonera doan errepidearen 14. kilometroan. Errepidearen alde batean, belarrezko bazterbide batek aparkatzeko aukera ematen du. Aurrez aurre, zutoin batek markatzen digu ibilbidearen hasiera. Ezkerrera doan bidezidorra hartu eta gora egin genuen. Bihurgune handi bat egin ondoren, ipar-mendebalderantz hartzen du indarrez, Piedras Negras erreka zeharkatzen du, Urdia etxolara iristen da eta Peranievako lepora iristen da (1580 m).
Iparralderantz joanda, erratz-gune nahiko trinko eta deseroso bat zeharkatu genuen, baina bideak bere horretan jarraitzen du, eta jarraitu egin daiteke. Horrela irten ginen Chavidako Majada cimerara, non behi talde bat aurkitu genuen ura hartzen aska batean (1700 m). Kantinplora bete dezakegun iturria da. Igotzen jarraitu genuen Peñón Chico mendiaren oinean jarri arte, Chavidaren kanaleko sarreran.
Kanala ezkerraldetik igotzen da, belardiak jarraituz. 2000 metroko kotan, bidexka eskuineko aldera pasatzen da, Chavida lepora iristeko pasabiderik erosoena bilatuz (2200 m). Lepoak Hoyo Chico dorrea eta Friero dorrea banatzen ditu. Kanal osoak 500 metro inguruko desnibela du, eta % 30ko inklinazioa. Lasai eta presarik gabe hartu behar da.
Mendi-lepotik iparralderantz jo genuen, ezkerretara, Friero dorrearen iparraldeko sorbaldara igotzeko. Lehenik, metro batzuk jaitsi, eta, gero, goraino igo ginen. Sorbalda gainera iritsi baino lehen, llanbrietan amaitzen den lur zatitu samarretik gora egin genuen. Ondoren, terraza batzuk zeharkatu genituen, non bi puntu delikatu baina erraz aurkitu genituen. Lehenik eta behin, zailtasunik gabe igotzen den llambria bat, eta handik metro batzuetara ipar aurpegiaren aurrean dagoen pasabide bat, ipar kanal famatua, helduleku onak dituena eta itzuleran pixka bat inposatzen duena. Pasabidetik irtetean, mugarri batek (H) IIº-ko tximinia baten hasiera adierazten du, erraz igotzen dena, eta pixka bat gorago bigarren tximinia (II+) agertzen da, zertxobait konplexuagoa . Nolanahi ere, ez zitzaizkigun zail gertatu, igo eta destrepatu egin genituen estutasunik gabe. Gora jarraitu genuen hegoalderantz, gailurreraino. La Torre del Friero (2445 m).
Bide beretik itzuli ginen.
Gailurretik eta hego-ekialderantz, La Torre del Hoyo Chico, La Torre de Liordes, La Torre de Olavarria eta La Torre de Salinas handiak altxatzen dira. Iparraldera begiratuz gero, nabarmentzekoak dira Llambrion, La Torre Blanca, Madejuno-Tiro Llago gailurra, Peña Vieja eta erdiko mendiguneko gailur gehiago. Mendebaldean, mendebaldeko mendiguneko gailurrik nabarmenenak: Bermeja eta Peña Santa de Castilla. Azkenik, hego-mendebalderantz Kantauriko mendebaldeko mendikatea irekitzen da, eta bertan bereiztu nituen Manpodres, Peña Ten eta Pileñes, Tiatordos, Maciedome eta atzealdean Peña Ubiña.
DATUAK
DISTANTZIA: 10 KM
DESNIBEL POSITIBOA: 1150 M
