Errioxan, ondo jaten eta obeto edaten, gaua pasa eta gero, ajea kentzeko Herrera mendaterainoko ibilbidea egin genuen.
Lezara heltzear hartu ezkerra eta autoa utzi genuen mendatean. Hemendik ikusten diren panoramikak izugarriak dira. Iparraldera begira baso atlantikoa, pagadia, agertzen da (Arabako bailarak) eta hegoaldera begiratuz gero , errioxara, ezpela, artea eta artederrata dira nagusiak ohianpe mediterraneoan. Benetan miragarria.
Pagadian dagoen bidezidorrera zuzendu ginduen tantai-sienale baten ondoan ibilbidea hasi ginen. Hasieran basoa igokari batek parasitatuta dago, beste landaren bizitza eragozten duena. Aurrerago pagadia zabaldu eta agertzen da garbiago eta anitzua. Bertan aurkitu genuen “Falus Impudicus” deritzon ziza.
Presarik gabe jarraitu genuen. Herrerako errepidetik etortzen den pista batera bidezidorra heldu zen. Pistatik jarraitu baina kontu handiz, ehun metro aurrerago, pago batean kokatutako seinale eta mugarri batek Zerraluntzako gailurrera igoeraren hasiera adierazi ziguten.
Bidea ondo markaturik dago. Margoturik dauden enbor batzuek eraman gintuzten mendilepo bateraino, non aurkitu genituen ehiza-postu batzuk. Ezin izen egokiagorik: Txerriak.
Kareharritik trepatzen hasten den bidezidor batetik sartu gintuzten mugarriak jarraitu genituen. Bidezidorra, mehea eta dibertigarria, aldapatsu eta landarez itxita dago. Gailurrean baizik ez da irekitzen. Zerraluntza (1199m) 0,51`.
Iparralderanz ikuspegi zoragarriak (Gorbeia, Arabako mendiak, Montoriako herrizka, Urizaharra, Pipaon…). Hegoalderantz San Leon. Cocinas eta Atxabaltik jaisten den kordalak Errioxako Sonsierraren panoramikak kentzen dizkigu. Baina laino artean ikusten genituen, edo hórrela uste, Demanda eta San Lorenzo. Ekialderantz Toloñok ikuspegiak eragozten zizkigun, baina bost axola. Bere silueta laino artean ikustea nahiko.
Buzoiak porron itzura zeukan, ikusi ditudan originalenetariko bat. Manuk zurrupada bat ematen saiatu baina ezin.
Itzuli ginen, bide beretik, Herrera mendate eta Ribas de Tereso medate batzen dituen pistara. Bi minuto edo ibiliz eta zabalgune batera atera ginen. Eskuinera pista bat jaizten da Montoriarako norabidearekin. Beste aldean, ia ia ikusten ez den beste bidezidor bat Santuario de la Rosa eta Abalos-erantz erortzen da. Guk sartu berriro pagadian barruan non mugarri batek adierazi zigun igoera aldapatsua. Bidean zizahori edo saltsaperrtxiko (cantarellus cibarius) aukitzeko asmoz arreta handiz ibili ginen, saskia betetzeko beste Robertoren arabera.
Aldapa gora kordala lortu eta ya leunago Cocinas-eko tontorrera, buzoia eta guztiz, ailegatu ginen. 1h 20´ (1.188m).
Jaitsi ginen berriro pistara mugarriak jarraituz y hemendik autora, mendatera. 2h 05´ Herrerako mendatea (1.110).
Txangoa amaitzeko San Leon igotzea erabaki genuen. Mendatetik ateratzen den legarrezko pista bat hartu genuen. Telebista-instalazioraino igotzen da, baina gailurra lortu baino lehen, derigorrean, egurrezko eskailera baten 257 maila igo behar dira.
Ezin da onartu gailur batean hainbeste kable, antena, dorre-elektrikoa eta abar izatea. Eta gainera instalazio gehienak erabat abandonaturik. GANORABAKOAK.
No hay comentarios:
Publicar un comentario