LA PADIORNA JENDUDA KANALATIK. ITZULERA LA VEGA DE LIORDES-ETIK ETA EMBUDO KANALETIK

 

CASTELLANO

Ibilbide zirkularra Fuente De-tik abiatuta, Jendudako kanala igotzen du, La Padiorna tontorrera doa “Colladina de las Nieves” lepotik, eta Liordes ibarretik eta “Embudo” kanaletik jaisten da, berriz ere, Fuente De-ra.

Fuente Deko aparkalekutik (1080 m) egurrezko hesia igaro eta belardietan sartuko gara, teleferikoa igotzen duen hormatzar handiaren azpian. Ipar-mendebalderantz joko dugu pistarekin bat egiteko, PR25.Lehenik ipar-ekialderantz igoko gara, baina bidebanatzera iristean ezkerreko adarra (IM) utziko dugu, “Embudo”-ren kanalera igotzen dena, handik itzuliko gara, eta eskuineko adarra (IE) hartuko dugu, “Hachero”ren bidekoa. Bidean gora egin ahala, ezkerretara (IO) eta eskuinetara (IE), kirrinka bat marrazten du. Eskuinera biratzen duen puntuan, 1390 metroko kotan, guk zuzen jarraituko dugu (IM) indarrez igotzen den bidezidor batetik. Mugarriei eta bidezidorrari jarraituz, Jendudako kanalaren sarrerara iritsiko gara (1600 m). Malda gogorretik igoko gara (I). Erdialdera, pauso zail samarra dago, baina kateak, sokak eta mailak ditu, eta aise gainditzen da. Maldan gora jarraituko dugu kanaletik irten arte, “Hoyos de LLorozo-etan” (1860 m).

Handik mendebalderantz joko dugu, Gelada tontorraren eta Altaizko dorrearen artean emeki-emeki igotzen den bidezidorretik. Zidorrak puntu gorriak eta mugarriak ditu, San Luis kanalean gora doa eta 2160 metroko kotan hegoalderantz doa Elurretako Colladinara iristeko (2250 m), Padiornaren oinean. Laster, hegoaldeko norabidea mantenduz, gailurrean gaude (2314 m).

Colladina-ra itzuli eta jaitsierari ekin genion, mugarriak eta puntu gorriak jarraituz, mendebalderantz, Liordes ibarraren gaineko harresira hurbilduz. Jaitsierari “el sedo de la Padiorna” deitzen zaio, baina bidea Liordes ibarrera iristen den puntura iritsi baino lehen, mugarri batzuk jarraituko ditugu, terraza nahiko deskonposatu batzuetatik, baina errazak behera, ibarreraino.

Ibarretik Los Tornoserako (E) bidea hartuko dugu eta “Embudo”-ren kanala jaitsiko dugu Fuente De-raino.

DATUAK

DISTANTZIA. 14,5KM

DESNIBEL POSITIBOS. 1350 M. (WIKILOC-K ematen duen desnibel positiboa ez dago ondo. Hormek eragina, GPS-K desnibel okerra hartu zuen.)

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

UDALAITZ UDALATIK

 

CASTELLANO

Udalako aparkalekutik (500 m) metro batzuk atzera egin genuen Arrasatetik igotzen den errepidetik. Parean, iparralderantz, Udalaitz mendia altxatzen da. Berehala eskuinerantz desbideratze bat agertu zen, Udalitzen hegoaldeko aurpegiaren igoera hasten duena. Hasieran, altuera emeki-emeki irabazten da, baina pixkanaka bidea aldapan gora doa. Pista bidezidor bihurtzen da eta bidezidor trotxa kare-eremuan sartzen garenean. Orientazioa, ezkerrera eta eskuinera biratuta, ipar-ekialdekoa da, 820 metroko kotara iritsi arte. Han, mendiaren hego-ekialdeko ertzean kokatu ginen. Gora egin genuen (IM), eta tarte malkartsuena da, baina igotzeko erraza. Udalako gurutz handira iritsi ginen, tontorra baino lehenagoko muino batean (1073 m), eta metro batzuk aurrerago Udalaitz (1111 m) gailurrean sartu ginen.

Mendebaldean Anboto eta Durangoko mendiak ikus daitezke. Gailurra nabarmentzen da, Alluitzetik Anbotoraino. Bertan, deabruaren pasabidea bereiz daiteke. Mugarra eta Leungane ere nabarmentzen dira. Anbotoren ezkerrean, Ispizte eta Orixol irteten dira eta, haien atzean, Gorbeia. Udalaitzen azpian, hegoalderantz, hodeiek Arrasate estaltzen zuten.

Mendebaldeko isurialdetik jaitsi ginen, gailurretik jaisten den gailurrarekiko paraleloan doazen trotxei jarraituz. Gailur horretan Erdikoatxa eta Atxaumutxugane tontorrak nabarmentzen dira. Tarte horretan erne joan behar da, bidezidorra ez galtzeko; izan ere, abere trotxak ageri dira, eta kareharrizko eta landaredizko lurra egokia da nahasteko. Arte baso batera iritsi ginen, nahiko itxia, baina bidezidorrari jarraituta ez du galerarik. Horrela, azkenean, Udalean hego-ekialderantz utzi gintuen pista batera iritsi ginen, baina aurretik Gazeagako karezko labeen albotik igaro ginen.

DATUAK

DISTANTZIA: 9 KM

DESNIBEL POSITIBOA: 650 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

PEÑA LABRA ETA TRES MARES PIEDRAS LUENGAS-ETIK

 

CASTELLANO

Piedras Luengas-en begiratokiak (1350 m) bista bikainak ditu. Mendebalderantz, Picos de Europako erdialdeko eta ekialdeko mendiek eta Alto Carrioneko mendiek zeruertz osoa estaltzen dute. Ekialdera begiratuz gero, Peña Labra murailoia nabarmentzen da, eguneko helburuetako bat.

Errepidearen beste aldean ekialderantz doan pista bat jaiotzen da, hartu egin genuen. Belardietan gora gindoaz, bideak pixkanaka ipar-ekialderantz jotzen zuen bitartean. Errepigailu bat duen muino baten azpitik igaro ginen, eta pixka bat gorago abere aska batetik. Hemendik, bidea isatsen artean doa eta aurrera egiten du, baina bidezidorra agerikoa da eta mugarriek jarraitu beharreko ibilbidea markatzen digute. Horrela, gailurrera doan horman jarri ginen. Behetik nabarmena den arrakala bilatu genuen, eta han pixka bat eskalatu egin behar izan genuen. Ez dago zailtasunik helduleku ugariengatik. Errekarriak dituen horma aglomeratua da, oso erraz igotzen dena. Gailurrera irten ginen, egun osoan gelditu ez zen hego-haize bortitz batek bultzatuta. Hala ere, gailurrean, iparraldeko aurpegian, hegalak haizetik babestu gintuen eta lasaitasunez indarberritu ahal izan genuen. Tontorrean, koaderno bat duen postontzi bat dago, gure urratsaren erregistroa uzteko. Peña Labra (2027 m). Mugarri geodesikoaren eta postontziaren ekialderaxeago gurutze bat dago. Ez dakit zer esan nahi duen.

Jarraitu (EHE) kordaletik "Tres Mares" aldera. Zerumugan "Cornón", "Tres Mares" eta "Cuchillón" nabarmentzen dira. Aurrera egin ahala, bidexka galdu eta erraz pasatzen den arroka batean sartu ginen, baina deseroso. Trackari jarraituz gero kontuan har dezazuen esaten dut. Tres Mares-etik gertu, bidezidorra hegoaldeko hegalera jaisten da, eskuinera, mendi horren aurreko muinoen gailurra, oso airekoa, saihesteko. Azken muinoaren eta Tres mares-en artean, iparraldeko isurialdera itzultzeko aukera ematen duen tximinia bat irekitzen da. Bidezidorretik (IE) jarraitu ipar-ekialdeko ertzera irten arte, gailurreraino igo besterik ez genuen egin (HE). Tres Mares (2120 m). Alto Campooko zirkuaren eta egin berri genuen kordalaren gaineko ikuspegiek argazki batzuk merezi zituzten. Metro batzuk hego-ekialderantz jarraitu genuen, gailurra baino beheraxeago dagoen irtengune batera iristeko. Bertan gurutz bat dago. Inguruetan, burdinazko bide txiki bat (Vía ferrata) bilatu genuen, horma jaitsi eta Cuchillón-en bideari jarraitzeko, eski-pistetatik itzuli beharrik gabe. Egia esan, goitik ikusita zirrara egiten du, baina ez da zaila. Guk jaitsi eta igo egin genuen pasabidea ezagutzeko. ez ginen joan Cuchillón-era.

Tres Mares-eko ipar-ekialdeko ertzera jaitsi (I), eta bide beretik itzuli ginen, behera jaitsi ginen tximiniaraino. Baina hemendik ez genuen jarraitu etorri ginen kordaletik, baizik eta hego-mendebalderantz jaitsi ginen. Hasieran, etorri ginen bidezidorrarekiko paraleloan doa ibilbidea, baina puntu batean hego-mendebalderantz jaisten da indarrez, isatsen artean sartzen diren bidexka eta bidexketatik barrena, azkenean pista bat aurkitu arte. Pistak Piedras Luengas-era eraman gintuen, eta gero errepidean barrena, 500 bat metrotan, begiratokira iritsi ginen.

DATUAK

DISTANTZIA: 14,26 KM.

DESNIBEL POSITIBOA: 998 M.

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

AZERO, DULAU, GORBEA ETA PAGAZURI MURUAKO HARROBIETATIK

 

CASTELLANO

Muruako harrobietako aparkalekuan hasi genuen ibilbidea (700 m). Ipar-mendebalderantz, Zubialde errekara hurbildu, eta egurrezko zubi batetik igaro genuen. Bigarren aparkaleku batera eraman gintuen pistatik jarraitu genuen. Aurreraxeago, erreka zeharkatu genuen berriro. Ia hasieratik, Zubialde erreka jaisten den mendi-mazelak estaltzen dituen pagadi erraldoia zeharkatzen du ibilbideak. Pistan aurrera egin, eta hirugarrenez errekastoa zeharkatu genuen. Metro gutxitan, zutoin adierazle bat (720 m) duen bidebanatze batera iritsi ginen. Acero mendirako norabidea hartu genuen, "Zubialde bidea" bidezidorrari jarraituz, ezkerreko bidea da. Bidetik irten gabe eta norabidea galdu gabe (IM) malda leunean aurrera egin genuen. Pista, gutxi gorabehera, iparralderantz igotzen da, ipar-ekialderantz eta ipar-mendebalderantz zenbait norabide-aldaketak dituen arren, behin betiko ipar-mendebaldeko norabidea hartu arte, altzifre-gune batetik igaro eta bidebanatze batera iristen da. Eskuineko adarrak Acero (969 m) tontorrera eraman gintuen.

Handik metro gutxira, zuhaitzik gabeko gune batera, nondik Gorbeia, Aldamin eta Lekanda ikusi ahal izan genituen, eta ipar-ekialderantz Anboto eta Durangoko mendiak. Ibilbidea ipar-mendebalderantz doa, Altaminapeko (1020 m) babeslekuetara iritsi arte; orduan, norabidea erabat aldatu eta hgenuenegoalderantz igotzen da, indarrez. Metro batzuk gorago, eskuinera egin genuen artzainaren monumentua bisitatzeko, Aldaminen iparraldeko aurpegiaren parean, "Aldaminape artzainen sehaska" dioen lekuan. Zelaietan gora jarraitu genuen, Dulau leporaino, eta, gero, ezkerrera (E), Dulau gailurrera (1150 m) iristeko.

Dulautik (M) Aldaminazpe lepora (1324 m) igo ginen, Aldamin eta Gorbeia artean, eta, jarraian, Gorbeiako gurutzearen azpian (1487 m) jarri gintuen mendi-mazela belartsu luzetik igo ginen.

Pagazuritik itzuli ginen. Gurutzetik, Iginigerrera jaitsi ginen (E), baina 500 metrora hegoalderantz egin genuen. Paisaia erabat zabarra da. Kilometro batean Pagazurira (1306 m) iristen den pista bat jarraitu genuen. Postontzira iristeko, bidetik eskuinera, martxaren arabera, metro batzuk irten behar da. Pistara (E) itzuli ginen, landaredian zehar, baina landaredian behera jarraitu genuen, beheraxeago bigarren pista bat aurkitu arte. Metro batzuk geroago, landaredi lodiz estalita dagoen eremu batean sartzen den bidexka bat agertzen da. Bidexka aterpe batean amaitzen da.

Pagadian sartu ginen, babeslekuaren atzean, eta hegoalderantz Pagazuri tontorra aurkitu aurretik jaisten ginen pista aurkitu genuen berriro. Bertatik jarraitu genuen, baina, ibileraren arabera, ezkerretara dauden desbideratze guztiak saihestuz. Horrela, berriz ere baso batean sartu ginen, eta han pixka bat korapilatu ginen onddoak bilatzeko, baina ez genituen aurkitu.  Muruako harrobien errepidera iritsi ginen, Urtegiko urtegiaren ondora. Metro batzuk ipar-mendebalderantz errepidean eta berriro autoan geunden.

DATUAK

DISTANTZIA: 15,59 KM

DESNIBEL POSITIBOA: 819 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK