GORBEA MURUAKO HARROBIETATIK ETA ITZULIA DULAU, ACERO ETA ZUBIALDE BIDETIK

 CASTELLANO

Muruako harrobietako aparkalekuan utzi genuen autoa. Bertara iristeko, Muruako sarreran, A-3608 errepidetik (Gopegitik), ezkerretara desbideratze bat hartuko dugu, harrobietara zuzenean eramango gaituena.

Harrobietatik errepidetik metro batzuk atzera egin eta Urtegiko urtegiaren parean jarri ginen (700 m). Zutabe adierazgarri batzuek Gorbeiarako bidea markatzen digute. Ipar-mendebalderantz, pista batetik igo ginen, harrobien ertzetik igaro eta Asunkorta errekaren paraleloan igotzen dena. Pagadian aurrera egin, eta kilometro batera, gutxi gorabehera, Asunkorta etxolara iritsi ginen (760 m). Ondoren, pago motzei argazkiak atera, eta 920 m-ko bidebanatze batera iritsi ginen. Ezkerreko adarra hartu genuen. Metro batzuk gorago bidebanatze berri bat agertzen da eta berriro ezkerretik jarraitu genuen. Aski aldapatsua den pagadiaren zati batean sartu ginen. Guk zuzenean igotzen diren bidexkak hartu genituen, baina sigi-saga doan trazadura bat dago, aldapak eramangarriago eginez. Eguillolarrara irten eta metro gutxira Eguillolarrako aterpea (1180 m) aurkitu genuen.

Mendebalderantz igotzen jarraitu genuen, ibaiadar baten ildoa zeharkatzen duen bidezidor batetik, eremu ireki eta lauago batera iritsi arte, Arroriano tontorretik gertu. Begien bistan dugu Gorbeiako gurutzea. Ibilbidea leundu egiten da, eta ipar-mendebalderantz igotzeko aukera ematen digu, ahalegin handirik egin gabe. Gorbeia (1489 m).

Gailurretik Aldamiñazpe leporaino jaisten den zelai luzea jaitsi eta Aldamin (1376 m) igo genuen. Bistak izugarriak dira. Gozamena mendizale bizkaitar batentzat. Mendebaldean Arrabako Zelaia, Itxina, Peña lekanda; ipar-ekialdean Leungane, Erraltabaso, Saibigain, Mugarra, Untzilaitz, Alluitz, Anboto, Udalaitz, Orisol eta ekialdean Aitzgorri eta Aratz.

Hego-ekialderantz jaisten den ibarbidetik jaitsi, Miruen Haitza azpitik igaro eta, beherago, Dulauko postontzira (1150 m) hurbildu ginen. Tontor horretatik, isurialdetik (H) erori ginen, Dulau errekaren ibarbidearen hondoraino, eta bidezidorra hartu genuen. Baina, metro gutxiren buruan, bideak hego-ekialderantz jotzen du, ibarraren ibilbidetik aldenduz. Pagadi batean sartu, eta Errekasiku (955 m) izeneko eremu lauago batera iritsi ginen. Txabola batzuk ikusi genituen han. Norabide berean jarraitu genuen, eta ia ezer igo gabe Azeroko postontzia topatu genuen (970 m).

Metro batzuk gehiago hego-ekialderantz jarraitu genuen, eta pista hegoalderantz doa, Zubialde errekarekin eta Zubialdeko bidezidorrarekin topo egin arte. Zubialde bidea jarraitu genen harrobietara heldu arte.

DATUAK

DISTANTZIA: 14KM

DESNIBEL POSITIBOA: 850 M

 GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

CASTRO VALNERA ETA CUBADA GRANDE BERNACHOTIK

 

CASTELLANO

Klima aldaketak markatutako eguna izan zen. Castro Valnera igo nahi genuen tubo-ren kanaletik, baina mendiak urtarrilean estali beharko lukeen elurra ia desagertuta zegoen hego haizearen eraginez. Tubo-ren kanalak elurrik gabe edo gutxirekin, interesa galtzen du. Horren truke, Castro eta La Cubada Grande igotzea erabaki genuen, Bernachoren ohiko bidetik. Bitxia bada ere, elurra desagertua zen, baina izotzak ia bidezidor guztiak estaltzen zituen, hego haizea pasa ta gero zero azpitik 5ºtik beherako tenperatura izotza sortu baitzuen.

Bernachoren etxoletan aparkatu genuen. Las Machorras BU-572tik Lunada mendatera doan errepidean, 3. kilometroan, ezkerretara desbideratze bat dago "CASTRO VALNERA" dioen kartel batekin. Zuzenean Bernachoren etxoletara daraman pista baten hasiera da.

Etxoletatik (1100 m) ezkerretara dagoen bidexka hartu genuen. Marra zuri, berde eta horiak ditu, eta pagadian sartzen da. Pagadian gora hasi ginen, hego-ekialderantz. Goiko aldean basoa desagertzen da eta La Canal (1440 m) leporaino jarraitu genuen, Castro Valnera eta Cubada Grande bereizten dituena. Igoera osoan, bidea ur izoztuz beteta zegoen.

Lepoan, eskuineko hormara hurbildu ginen, bidezidorrari jarraituz, hormaren goiko aldera ateratzen den pasabide batean sartu gintuen bira oso itxi bat aurkitu arte. Iparralderantz doan bidezidorra hartu, alderik alde zeharkatzen den haitzulo batetik igaro eta tontorretik hurbil kokatu ginen. Bi tontor nabarmen ikusten dira. Eskuinekoa Alto de los Dojos da eta ezkerrekoa Castro Valnera. Ekialdeko ertzetik egin genion aurre azken igoerari. Gailurrera iristeko trepadatxo bat dago. Castro Valnera (1717 m). Eguna garbi dago eta inguruko mendiak ikusi ahal ditzakegu: Ekialdean Las Motas eta Peña Lusa; hegoaldean Cubada Grande eta La Capia; mendebaldean Alto Campoo eta Picos de Europa mendiak eta iparraldean Santander badia.

Bide beretik La Canal lepora itzuli ginen eta handik hegoalderantz jo genuen La Cubada Grande igotzeko. Bidezidor batek ibilbiderik errazena hartzen lagundu zigun. Altuera irabazi genuen, eta izotzak eta elur gogorrak gomendatu ziguten kranpoiak jartzea, ia ibilbide osoa amaitu arte. Laster aurkitu genituen harrizko bloke handiak, igotzeko bidea markatzen dutenak, mendia harresi handi gisa inguratzen duen hormaraino iritsi arte. Hego-ekialderantz egin genuen, hormari itsatsita, horma zeharkatzen duen eta goiko aldera irteteko aukera ematen duen zulo bat aurkitu arte. Neguan, elurzulo iraunkor batek buxatzen du beti. Oraingoan berdin gertatu zen. Igo egin behar izan genuen eta gero destrepatu, kranpoietan bermatuz.

Behin gora iritsita, lehenik iparraldera eta gero ekialdera eraman gintuzten mugarriak jarraitu genituen, postontzi batez markatutako gailurrera iristeko.

Bide beretik itzuliko gara La Canal leporaino eta handik kotxera, igotzeko bidetik.

DATUAK

DISTANTZIA: 9,55 KM

DESNIBEL POSITIBOA: 763 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

IBILBIDEA  YOUTUBEAN

BALGERRI LANZAS AGUDAS-ETIK

 

CASTELLANO

Autoa Lanzas Aguadas (400 m) elizaren ondoan aparkatu ahal dugu. Herritik hegoalderantz irtengo gara. Bidebanatze batean, zutoin adierazle bat dago, besteak beste, Balgerrirena markatzen duena. Halaber, G.R. 1233ko (Bizkaiko Itzulia) marka zuri-gorriak eta P.R-BI 122 (La senda del guarda) delakoaren marka zuri-horiak hartuko ditugu erreferentziatzat, tarte polita lagunduko baitigute.

Norabide berean jarraitu eta pista batean sartuko gara. Herritik 300 bat metrora, ezkerrera biratu eta ipar-mendebalderantz joko dugu. Metro gutxiren buruan, Balguerriko basoaren seinale bat ageri da. Pistak bihurgune bat ematen du eta norabidea aldatzen du ekialderantz. Pixkanaka basoan sartzen ari gara, pagadi batean, pago motzak dituena.

Bideak norabidea aldatzen du berriro, eta eskuinera egiten du, ondo seinaleztatuta, zutabe adierazgarriekin. Orain hego-mendebalderantz joko dugu, Haitza eta Balgerri arteko mendi-lepoan (683 m) zelai batzuetara ateratzeko. Karrantzako haranaren eta Ordunteko mendien gaineko ikuspegiak dira nagusi paisaian, baina zerumugan, mendebalderantz, Lunadako mendiak nabarmentzen dira.

Beste norabide aldaketa bat ekialderantz, belardiak mugatzen dituen harrizko hesiari jarraituz. Marra zuri eta horiekin orientatuta, pagadian gora igoko gara. Bidezidorrak hainbat errebolta ematen ditu Fraidearen txabolaraino (900 m), Balgerriren oinetara. Hego-ekialderantz abiatuko gara, zeta handi bat marraztuz, basotik irten eta gailurrera (E) heltzen den gailurreko mendilerroan kokatzeko. Balgerri (1104 m). Bidea egin genuenean, azken zati hau elurtuta zegoen Fraidearen txabola baino lehenagotik, eta txilardiz beteta dago. Beraz, ez da bidezidorra galdu behar.

Bide beretik itzuli ginen. Ibilbide zirkularra egitea gustatuko zitzaigun arren, behe-lainoak, landaretza haziak eta azkenaldiko euriteek eragindako lokatzak ez menturatzea aholkatzen zuten.

DATUAK

DISTANTZIA: 12 KM

DESNIBEL POSITIBOA. 750 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK

ARATZ ARAIATIK. ITZULERA ARATZARTE ETA ALLARTE LEPOETATIK.

 

CASTELLANO

Ibilbidea Araiatik abiatzen da (656 m). Autoa Ajuriako fabrika zaharrean (656 m) utzi eta errepidean oinez hasiko gara. Bihurgune oso itxi bat egin ondoren, ondo seinaleztatutako bidexka bat aurkituko dugu, zutoin adierazgarri batekin. Une honetatik aurrera, Arantzazura doan GR 120eko eta PR-A 3012eko marka zuri, hori eta gorriak jarraitu behar ditugu. Iparralderantz igotzen den bidezidorrak bat egiten du San Migel menditik minerala jaitsi zen bagoneta-bide zaharrarekin.

Pagadi batean sartuko gara eta pixkanaka altuera irabaziko dugu. Beti mantenduko dugu iparraldeko orientazioa. Gaztolepo izeneko gune batetik igaro, eta Iturrioz iturrira iritsiko gara. Markei eta mugarriei jarraituz, Azkosaroiko saroira iritsiko gara (1180 m), begibakarraren txabola dagoen lekura. Hemen desagertu egiten dira ipar-mendebalderantz doazen GR 120eko eta PR A-3012eko markak, baina gure bidea berriro igotzen da pagadiraino, ipar-ekialderantz, metro gutxi batzuetan Aratz-Zelaiko lepora iristeko (1280 m). Elurzuloakera (1420 m) eta Aratzera (1445 m) igotzen den kordalarekin lotuko gara. (Ibilbidea egin genuenean Azkosaroitik behe-laino trinkoa aurkitu genuen eta ezin izan genituen tontorren inguruak ikusi).

Hegoaldeko isurialdetik jaitsiko gara, erraz jaisten den bidezidor batetik irten gabe. Handik pixka batera, Aratzarteko lepoan (1271 m), GR121eko eta PR-A 3012eko marka zuri, horiak eta gorriak aurkituko ditugu berriro. Imelekuko tontorretik gertu pasatzen da eta beherago, Allarte lepoan (1140 m), pista batera iristen da. Pista hori eskuinetik utziko dugu, bidezidor eta mugarri bati jarraituz. Une honetan erraza da despistatzea, bidea ez baita argia, trackari jarraitzea komeni da. Mendebalderantz jo, eta mendi-mazela harritsuan sartuko gara. PR-A 11-ko marra zuriak eta horiak ikusiko ditugu. Zirauntzako amildegia gure onietan dago. Araiako bailararen panoramikak ikaragarria da, eta ezin diogu argazki bat ateratzeari utzi. Pagadian sartuko gara berriro, Gaztazapadoiko txabolaren parean (1010 m). Mendebalderantz jarraitu, eta goranzko bidea hartuko dugu. Ajuriako fabrikara itzuliko gara.

DATUAK

DISTANTZIA: 11KM

DESNIBEL POSITIBOA: 8120 M

GPSRAKO TRACK

IBILBIDEAREN ARGAZKIAK