Oso ibilbide gomendagarria. Picos de Europako paraje ikusgarri eta enblematikoez gozatzeko, hala nola “Collado Jermoso” eta “Vega deLiordes”. Padierna igotzen da, agian tontor sinpleenetako bat, baina, oro har, 900 metroko desnibel positiboa, 19 kilometro pasatxo eta 1700 metroko desnibel negatiboa gainditzen ditu ibilbideak.
Fuente de Dé (1850 m) kablean ibilbidea hasi genuen. Ipar-mendebalderantz, pistari jarraitu genion, Covarrobres horcadinarantz. Iritsi baino pixka bat lehenago, norabidea aldatu eta hego-mendebalderantz jo genuen, “Los Hoyos de Llorozatik” barrena, San Luiseko kanalarekin bat egiteko. Kanala Altaizko dorrea eta San Carlos tontorraren, eskuinetara martxaren arabera, eta Geladaren tontorraren, ezkerretara, artean kokatuta dago. Tartea ondo seinaleztatuta dago, mugarriekin, eta jarraitu beharreko bidea argia da.
Paisaia Picos de Europakoko tipikoa da: harrizko masak horma bertikaletan altxatzen dira, dolinak, kareharrizko paisaian urak eratzen dituenak, handiagoak dira, Jous-ak sortzen dituzte eta, sakonune horien hondoan, batzuetan, larre-eremu txikiak sortzen dira.
2190 metroko kotan, ibilbidea hegoalderantz doa. Gure gainetik, gure atzean (I), San Karlosen tontorra altxatzen da; gure oinetan (H) “El Hoyo Oscuro” dago, eta bertara jaitsi ginen; eta aurrean (M), “La Torre del Hoyo Oscuro”. Metro batzuk jaitsi ginen (H), “El Hoyo Oscuro”-rantz. Bidea mugarri batzuekin markatuta dago, eta horiek kanal nabarmen batera eraman gintuzten.
La Padierna tontorraren oinetan dagoen lautada txiki batean amaitu genuen. La Colladina de Las Nieves (2250 m). Gure harridurarako, artalde bat lasai-lasai bazkatzen ari zen iritsi ginenean. Ez ziren beldurtu gure presentziarekin, eta lasaitasunez ikusi eta argazkiak atera ahal izan genizkien. Ondoren, La Padierna (2314 m) gailurrera igo ginen, ondo markatutako bidetik.
Berriro jaitsi ginen “La colladina de las Nieves”-era, eta mendebalderantz jo genuen, bidezidor eta mugarri ugariei jarraituz. Bideak Vega de Liordes-era erortzen den amildegiaren lerroari jarraitzen dio, gure ezkerretara martxaren arabera. Gure eskuinean, La Torre del Hoyo Oscuro eta Llambrión arteko gailur-katearen hegoaldeko aurpegien hormak altxatzen dira. Atzera begira, La Padiernaren irudi polit bat ikusi ahal izan genuen. Une batean, gure bidea bitan banatzen da. Adar bat Vega de Liordes-era (HE) jaisten da eta beste bat Collado Jermoso-ra (M). Gure helburua Jermoso lepoa zen eta harantz jarraitu genuen.
Las Colladinas-etatik igaro ginen, goibehere bat, Llambrionen oinetan. Ezkerretara, amildegirantz, Llagu Bajero ikusten da, aintzira txiki bat. Azken arrapala gogorrena da, 100 metro baino pixka bat gehiagoko desnibela, Collado Jermoso (2060 m) aterperako jaitsiera leunari bide ematen diona.
Atsedenaldi baten ondoren, bide beretik abiatu ginen berriro. Lehen aipatutako bidebanatzera iristean, Liordes ibarrera jaisten den bidezidorra (HE) hartu genuen. Ibarrera iritsitakoan (1920 m), ekialderantz jarraitu genuen, eta Los Tornos de Liordes-era iritsi ginen. Lepo horrek jaisten den “Canal del Embudo”-ra ematen du. Kanal horrek 800 metroko desnibela gainditzen du Fuente Dé teleferikoaren beheko geltokiraino.
Bukatzeko, Padiernaren gailurretik lainoak hartu gintuen, busti gintuen zirimiri batek lagunduta. Ez genuen “Collado Jermoso”-ko bistarik izan, baina ibilbideak merezi izan zuen. Beste mendi egun zoragarri bat Picos de Europan.
