Larraitzeko aparkalekuan aparkatu genuen, ermitaren ondoan. Hegoalderantz abiatu ginen, errepidearen beste aldeko aparkalekua zeharkatuz, metalezko hesi bateraino, non GR eta PR marra zuri, gorri eta horiak agertzen diren. Hesiaren beste aldean, pista mendebalderantz aldatuz igotzen da, Neskarri ingurutik. Hesitik 200 metro pasatxora, pistaren ezkerraldean, bidezidor mailakatu bat irteten da, eta hor ere marra gorriak, horiak eta zuriak agertzen dira.
Bideak mendebaldeko norabideari eusten dio, eta, bitartean, gora egiten du Txindokiren iparraldeko hegalak estaltzen dituzten belardietatik. Horrela, iparmendebaldeko ertzaren azpian dagoen muino batera (660 m) iritsi ginen, Ameztiko muino harritsua gainean genuela. Hortik aurrera, hegoalderantz egin genuen, oso bide lodiari jarraituz. Oria iturriaren albotik igaro, eta Urdanzulo errekastoa zeharkatu genuen; han, mendebalderantz aldatu ginen, 920 metroko kotara iristeko. Hemen, hego-ekialderantz aldatu ginen berriro, Zirigarate Goikoaren borden albotik igarotzeko (1100 m), eta aurrerago, Txindokiren oinean dagoen lepora iristeko (1147 m).
Mendi-lepotik Txindokiko hegoaldeko magaletatik igo besterik ez genuen egin behar, bidezidorrari gailurreraino jarraituz. Txindoki edo Larrunarri (1342 m). Gailurretik, hegoalderantz, Aralarko zelaiak zabaltzen dira. Hurbilen dauden gailurretako batzuk izenda ditzakegu: Auntzizegi, Belingaratz, Zumalerdi. Iparraldera begira, Amezketa eta Tolosa bailarak irekitzen dira.
Berriro
lepora jaitsi ginen,
baina hego-ekialderantz jarraitu genuen,
belarrezko malda luze batetik. Borda baten ondotik igaro ginen,
pago batzuen ondotik, Egurral (1120 m), eta Muitze errekak osatzen
duen amildegiaren hondoraino jarraitu genuen.
Ibilbideak errekarekiko (IE) paraleloan jaisten jarraitzen du, eta
erreka hori ur-jauzi txikiak eginez jaisten da, bidebanatze batera
iritsi arte. Orain arte, marra zuri eta horiak jarraituz jaitsi gara,
baina bidebanatzean, marrek eskuinetik (IE)
jarraitzen dute Ergoienarantz. Gure bideak ezkerreko zidorra hartzen
du, Muitzeko ur-jauzira jaisten dena, erreka zeharkatzen du, beste
hegaletik jarraitzen du, ipar-mendebalderantz, eta hildako mendizale
bat gogorarazten duen gurutze baten ondotik igarotzen da. Txindokiko
blokea inguratzen ari gara. Bidexka ondo dago, baina tarte batzuetan
indarrez jaisten da, eta lokatzik badago, erraza da irrist egitea.
Handik pixka batera, malda leundu eta basoan sartu ginen. Irteeran, errepikagailu baten ondoan dagoen pista batera iritsi ginen. Kilometro bat egin genuen, gutxi gorabehera, eta desbideratze bat aurkitu genuen. Bertatik goizean pasatu ginen. Joateko bideari berriro ekitea besterik ez da geratzen, berriro aparkalekura iristeko.
No hay comentarios:
Publicar un comentario