Pedrosa de Valdeporresen Engañako tunelera doan errepidea hartu genuen. Azken zatia egoera txarrean dago eta kontuz gidatu behar da zulo ugariak saihesteko. Tuneletik haratago, aparkaleku txiki bat dago seinaleztatuta (760 m), eta bertan aparkatu genuen.
Ibilbidea ipar-ekialderantz doan pistari jarraituz hasten da, eta Engaña ibaiarekiko paraleloan doa. Kilometro bat egin ondoren, ibaia zeharkatu genuen "Las Lindes" zubitik (810 m) eta pagadi bat inguratzen duen pista malkartsuago batetik igotzen hasi ginen. Txabolen ondotik igaro ginen. Horietako batean, "El Persal" (880 m) egurrezko inskripzio bat zegoen hormatik zintzilik. Altuera irabazi genuen iparralderantz gindoazen bitartean eta basoa atzean utziz. Gorago, abereak zituen zelai batean, ondoko tontorrak ikus ahal izan genituen: iparralderantz El Nevero del Poyuelo, Castro Palomera, Castro Mosquía, Motas del Pardo, La Marrulla eta hegoalderantz La Dulla.
Pista, sigi-saga ibili ondoren, mendebalderantz doa eta zementuzko zelaigune batera (1240 m) iristen da, eta han amaitzen da. Petrolio-prospekzioren baten hondakinak dira. Ibilbidea ipar-mendebalderantz doa, mendian zehar, abere trotxetatik, mendebalderantz hartu arte Cotero gailurrera iristeko. Tarte hau nahasi samarra da. Esan dugun bezala, ganadu-trotxetan aurrera egiten da, baina eskuinerago joan izan bagina, bide erosoago batekin topo egingo genukeen. Bidezidor horrek zuzenean eramaten du gailurrera (M), baina guk, aurretik zegoen muino batera iristean, ezkerrera biratu eta gailurrera iritsi ginen, putzu bat eta zulo bat dituen ibarbide txiki batetik. Biraketaren helburua itzulerako bidearen hasiera ezagutzea izan zen. Cotero de la Brenara (1508 m) iritsi ginen, gailurra osatzen duten harrizko bloke handiekin eta Trapagako Larrañeta klubeko postontziarekin.
Itzultzeko, putzua eta zuloa dituen ibarbidetik atzera egin genuen, eta, igaro eta gutxira, bidebanatze bat agertu zitzaigun (1430 m). Bidexka bat hegoalderantz jaisten da eskuinetik. Hasiera batean, ez dago arazorik, baina laster desagertzen da bidexka, eta artomak nagusi diren lursail batean dauden ganaduaren trotxak baino ez dira geratzen. Guk track bati jarraitu genion, eta track horrek, gutxi gorabehera, trotxen artean eraman gintuen, baina tarte asko oso itxita zeuden, eta horrek zaildu egin zigun aurrera egitea. Kilometro batez, gutxi gorabehera, artomaren eta txilarraren jazarpena jasan genuen. Azkenean, bidezidor argi eta garbi batera irten ginen, eta "Las callejuelas" (1210 m) arte jaitsi gintuen. Paraje hau oso txoko atsegina da, aurrekoarekin kontrastean. Hemen basoa gailentzen da, non hagin batzuk eta, batez ere, giro berezia sortzen duten harrizko bloke handiak nabarmentzen dira, antzinako hiri batean bageunde bezala. Granitozkoak direla uste dut, eta beren kokapenak, bata bestetik oso hurbil, kalezulo bereizgarriak eratzen ditu.
Hegoalderantz jaisten jarraitu genuen pista batetik. Lehenengo, Cubiako etxola hondatuetara iritsi ginen (1040 m); gero, Las Galgeras hustubidearen ondotik igaro ginen, eta, aurrerago, "La Trechada" izeneko txabola batetik (840 m). Metro batzuk besterik ez zitzaigu geratzen azken txaboletara eta aparkalekuaren ondo-ondoan dagoen zubi batera iristeko.
DATUAK
DISTANTZIA: 15 KM
DESNIBEL POSITIBOA: 750 M
No hay comentarios:
Publicar un comentario