Posets Pirinioetako bigarren tontorra da (3369 m), baina bere igoerak ez du zailtasun handirik sortzen bide ohikoenetatik. Guk Angel Orus aterpetik igarotzen den bidea aukeratu genuen. Baina ez dut ibilbidearen ideia faltsurik eman nahi. Igoera zorrotza da, izan ere, 1900 metroko desnibela igo eta 17,5 km egiten dira. Ikuspuntu fisikotik, txango gogorra da.
Ibilbidea Pleta de L'Estallon (1530 m) hasten da, eta Eristetik autobusez iritsi ginen bertara. Pista iparralderantz igotzen da, eta, ondoren, ipar-mendebaldera, Forcau edo Angel Orus aterpera arte lagunduko ligukeen baso eremu batean sartuz. Lehenik eta behin, gure ezkerretara erortzen den D'Espigantosa ur-jauzira hurbildu ginen. Aurrerago, Clot de Chil-eko aterpera doan bidea eskuinera utzi genuen. Bideak, Eristeko Aiguetarekin paraleloan jarraitzen du Les Riberetes pletara iritsi arte. Bertan norabidea hego-mendebalderantz aldatzen da Espigantosako amildegian sartzeko, eta, handik gutxira, ipar-mendebalderantz, Angel Orus aterpera iristeko, Forcau Baixoren azpian.
Basoa desagertu egin da eta orain aurrera goaz (IM), Forcau tontorra inguratuz eta Llardaneta errekaren bila, metalezko zubi batetik zeharkatu genuena. Jarraitu (IM) El Diente de la Llardanaren eta Tuca Altaren artean dagoen Canal Fondan (2670 m) sartzeko. Tarte horren zati bat G.R.11.-ren gainetik doa, baina GR marka gorri eta zuriak alde batera utzi genituen, errekatik aldenduz, iparmendebaldeko orientazioa mantentzeko eta Fonda kanala aurkitzeko. Adi, erraza da G.R. (M) markak jarraitzea, baina hauek Viadosera eramango gintuzke.
Kanalak elur gogorra zuen eta kranpoiak erabili behar izan genituen. Behin gaindituta, harritzar batean sartu ginen El Diente de la LLardanaren azpian. Pixka bat aurrerago 30º-35º zuen elurtegi batetik igo genuen Diente de la Llardanaren lepora ailegatzeko. Amaitzeko, Posets gandor harritsu eta ikusgarria besterik ez zaigu geratzen, eta hortik igo ginen (I) gailurreraino (3369 m).
Bide beretik itzuli ginen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario