Bidea Las Machorras-en hasten da eta Río Seco-ren arana dabil. Las Machorras-eko irteeran, Estacas de Trueba-rako norabidean, zutoi adierazle batek Río Seco-ren bidea markatzen du. Hegomendebalderantz ibiltzen hasi ginen bide osoan lagunduko gaituzten marra zuri eta moreei jarraituz. Lehen harri-harresien artean sartutako porlanezko pista batetik, etxolen eta belardien artean. aurrera egin genuen. Minutu gutxi barruan bidegurutze batera heldu ginen pinudiaren ondoan, ezkerretik Mingo Pajaro-ra heltzen da eta eskuinetik Río Seco-ra gure ibilbidea. Hegoalderantz igotzen jarraitu genuen pinudiaren ondoan dagoen pistatik. Laster eskuinera marra zuri eta moreek desbideratze bat adierazten dute baina ez genuen hartu hortik itzuliko ginelako. Horrela Bustrolama eta Las Vegas auzoetara heldu ginen.
Bigarren eskuineko desbideratze batek basotik atera gintuen eremu batera iristeko. Río Seco-ren buruan geunden, Pico Carrasca-ren azpitik. Hegomendebalderantz aurrera egin genuen Rio Seco-ren etxoleetara ailegatzeko. Ibaiaren beste aldera pasatu eta gero jaisten hasi ginen (IE) Pico Las Crespas-en haize erroetaren azpitik. Lehen jaitsi ginen pista batetik eta gero errepide batetik, baina puntu batean marrek errepidetik atera gintuzten belardi batera sartutzeko (INI). Belardia Pagadi batean amaitzen da. Baso barruan Ibaia zeharkatu genuen bi aldiz eta askenean hasierako porlanezko pistara heldu ginen. Basoaren zati honetan, ondo markatuta egon arren, galdetzea oso erraza da. Arretaz ibili behar dugu. Minutu gutxitan Las Machorras-etan geunden.
Ibilbideak 400 metro desnibel eta 11 km distantzia dauzka eta oso egokia da senderismo guztatzen duten pertsonentzat. Paisaia pasiego tipikoa da. Bertan pinudia, pagadia eta belarriak, beraien etxoleekin, nahasten dira. Ibilbidetik ikus daitezke Picón Blanco, La Imunia, Las Crespas eta El Pico La Miel.
No hay comentarios:
Publicar un comentario