Mendebaldeko Pirinioetako Echo haraneko udazkena, egun hauetan, bere distiran dago. Pagoen, haritzen, pinuen, izeien eta urkien basoek udaberriko eta udako jantzi berdeen ordez kolore sorta zabala ezarri dute, marroietatik hasi eta tonu gorrixketaraino. Zoruak eroritako hostoekin estaltzen dira eta perretxikoak nonahi ateratzen dira. Errekak indarrez jaisten dira eta urak zelai eta bideak urez betetzen ditu. Basotik haratago, belardi garaiek berdetasun handia erakusten dute, eta zirkulua ixteko, lehen elurrek zuriz margotu dituzte goi pirinioetako tontor harritsuak.
Giro horretan, eguraldi ona egiten duen asteburua aprobetxatuz, bi ibilbide egin genituen, ezagunak izan arren beti liluratzen gaituztenak. Ibon de Acheritokoa eta Castillo de Acherko bide normala.
IBON DE ACHERITO (IBILBIDE ZIRKILARRA OZATIK)
Guarrinza harana zeharkatu eta Aguas Tuertas glaziar haranera doan errepidean, behin Ramiro el monje kanpina igarota, pista bat ageri da ezkerretik, aparkaleku batera jaisten dena, Aragoi Subordan ibaitik gertu. Hor utz daiteke autoa, bestela, aurreraxeago, ibaiaren gaineko zubia igarota, beste leku bat dago aparkatzeko.
Guk lehenengo aparkalekuan aparkatu (1220 m) eta pistatik (IE) ibili ginen ibilbidearen hasieraraino,"Casa de La Mina"ko (1230 m) artzain-gunean . Metalezko hesia igaro, eta iparralderantz jo genuen, bidexka batetik. Berehala ipar-ekialderantz aldatu ginen, "Las Foyas" sakanean gora. Las Foyas errekaren paraleloan goaz. Zutoin adierazle batek pasabidea (1390 m) seinalatzen duen unean Ibaia gurutzatu genuen, eta gorantz jarraitu genuen norabide berean, "Mallo Cristian" azpian jarri arte. Orduan, ibilbidea ipar-mendebalderantz aldatzen da, eta eskuinetara dugun kordalaren kareharrizko hegalen behealdea zeharkatzen du. Mendilerroaren mendebaldeko muturrera iritsi ginenean, "Mallo de Las Foyas" gailurra gailentzen den lekura, "Ibon de Acherito" (1870 m) izenekoan geunden. Aintzirako kubeta "Mallo de lasFollas", "Pic de Laraille" eta "Pic du Lac de la Chourique" tontorren hormek ixten dute, hegoaldetik iparraldera ikusita.
Guarrinza haranera iritsi ginenetik, mendebaldeko Pirinioetako tontor garrantzitsuenetako batzuk nabarmendu ziren. Baina, ibilbide hori egin ahala, hauek aipatuko ditugu: ezkerretara, mendebalderantz, Txipeta garaia, Peña Forca eta Lenito nabarmentzen dira; aurrez aurre eta iparralderantz Ansotiello, Gabatxoen Gorreta de los Gabachos, Chinebral de Gamueta, Acherito eta Petrechema, eta hegoalderantz Castillo de Acher eta Agüerri.
Acheritoko amildegitik jaitsi ginen. Aintziratik bidexka bat mendebalderantz doa, amildegirantz jaisten diren mendi-hegal belartsuetan zehar. Sakanaren hondoan, Acherito tontorraren azpian, ondo kontserbatutako babesleku bat dago (1720 m). Puntu horretan hegoalderantz aldatzen da, Acherito errekaren ibilbideari jarraituz. Bidean bi erreka zeharkatu behar izan genituen, horietako bat emari handikoa. Ezkerrera jaitsita, eta ibilbidea amaitu baino zertxobait lehenago, Ibonen hustubideak eragiten duen ur-jauzi handia ikus daiteke. Kilometro bat geroago Mina Etxera iritsi ginen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario