Burgosko Merindadeetan, Trespadernetik oso gertu, Horadadako haitzartea dago, Ebro ibaiak zizelkatua, Tesla mendilerroaren hegoaldeko mendietako hormetan. Igoera hauen puntu gorena Pico La Coronilla da, jardunaldiaren gure helburua. Baina, horrez gain, Tartalés de Cillako haginak eta Cuevas del Pontarrón edo de los Portugueses bisitatu genituen. Oraingo honetan Barakaldoko Grupo Alpino Turistarekin batera joan nintzen, nire betiko mendi klubarekin.
Ibilbidea haitzartean hasten da, N. 629 errepidearen 4 eta 3 kilometroen artean, kartel batek Tartalés de Cillako haginen bidezidorra seinalatzen duen lekuan (540 m), hain zuzen ere. Ipar-mendebalderantz hasi ginen oinez, ezpel-basoan, arteetan eta pinuetan igotzen den aldapa handi batetik gora. Kilometro bat pasatxoan, 450 metroko desnibela igo genuen hagin ospetsuetaraino (960 m). Baten bat milaka urtekoa dela esaten da, lodienak direla suposatzen dugu. Azalpen-kartelek haginei tratu txarrik ez emateko eta hagin-basoan nola jokatu ohartarazten digute: Ez igo zuhaitzetara, ez moztu adarrik, ez zapaldu sustraiak (ia ezinezkoa da), ez aldatu lurra eta ez irten bidezidorretik.
Aldaparen amaierara iritsi ginen (1040 m). Bidezidorrak, ipar-mendebaldeko orientazioa galdu gabe, lautada egiten du tarte batean, eta, gero, 960 metroko kotaraino jaisten da. Une honetan, pista bat hartu genuen, alanbre-hesi baten ondotik mendebalderantz doana. Metro batzuen buruan, bidexka bat topatu genuen eskuinetik, ibiliaren arabera; pinudian sartu, eta iparralderantz igotzen da, Coronillaren gailurreraino. Berehala ikusi genituen gailurra dagoen harrizko tontorrak. Postontzira iristeko, pixka bat trepatu behar da. La Coronilla (1158 m). Bertan, aterpe-etxe bat nabarmentzen da. Iparraldean, Tesla mendilerroa dago, eta, hegoaldean, Valdivielso harana. Panizares da gure oinetan dagoen herria.
Hegoaldeko isurialdetik jaisten hasi ginen (IM), Valdivielso bailarara begira, Panizares lepora iritsi arte (1053 m). Hemen ipar-ekialderantz aldatu ginen, denbora gutxian Las Muñecas (937 m) lepoan kokatzeko. Bertan esfera huts itxurako eraikin bitxi bat aurkitu genuen, ibiltariek gaua igarotzeko balio behar duena. Ez zirudien oso erosoa. Guk Tartalés de Cillara jaisten den pistatik jarraitu genuen, Torcas errekaren ibilbideari jarraituz.
Kilometro bat beherago N-629ra iritsi ginen berriro. Baina oraindik zerbait falta zitzaigun bisitatzeko. Errepide beraren oinean, Las Torcas erreka Ebrora isurtzen den lekuan, hareharrizko paretak daude, eta bertan landutako gelak daude. Pontarron edo portugaldarren kobazuloak dira. Gelarik zaharrenak VIII-X. mendekoak dira, eremutegi edo artzain nomadentzako ostatu funtzioa izan zutenak. Baina XX. mendearen lehen urteetan, Trespaderneko kanal hidroelektrikoa eraikitzen lan egiten zuten portugaldarrek okupatu zituzten. Hasiera batean, egurrezko ate batek itxitako barrunbe independenteak ziren, baina portugaldarrek gaur egun komunikatzen dituzten korridoreak zizelkatu zituzten.
Errepidetik, Ebro ibaiaren pareko bazterbidetik aurrera, kilometro bat baino gutxiagoan, ibilbidearen hasierako puntura iritsi ginen.
DATUAK:
DISTANTZIA: 12 KM
DESNIBEL POSITIBOA: 750 M
No hay comentarios:
Publicar un comentario